ΒΧΜ

Είναι δύο υδατογραφίες του ζωγράφου Α. Μαναράκη, οι οποίες αναπαρήχθησαν λιθογραφικά από τον ∆. Γαλανάκη για να εικονογραφήσουν το βιβλίο του Αλέξανδρου Πασπάτη µε τίτλο Βυζαντιναί µελέται. Τοπογραφικαί και ιστορικαί, Κωνσταντινούπολη 1877. Τα πρωτότυπα σχέδια, µαζί µε κάποιες φωτογραφίες και αρχιτεκτονικά σχέδια εκκλησιών της Πόλης, δωρήθηκαν από τον Πασπάτη στη Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία το 1890. 

Ο Αλέξανδρος Πασπάτης, γιος εύπορης και επιφανούς οικογένειας, γεννήθηκε στη Χίο το 1814. Κατά τη διάρκεια των σφαγών του 1822 αιχµαλωτίστηκε από τους Τούρκους, αλλά εξαγοράστηκε από τη µητέρα του σε σκλαβοπάζαρο της Σµύρνης. Αργότερα, υιοθετήθηκε από οικογένεια Αµερικανών. Μετά από επταετή παραµονή στην Αµερική, επέστρεψε στην Ευρώπη και σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήµια του Παρισιού και της Πίζας. Το 1840 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου άσκησε το ιατρικό επάγγελµα, για τα επόµενα 40 χρόνια. Το 1861 ίδρυσε, µαζί µε άλλους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, τον Φιλολογικό Σύλλογο Κωνσταντινουπόλεως. Λόγω της μακρόχρονης ενασχόλησής του με το Βυζάντιο και της συγγραφικής παραγωγής του το 1886 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστηµίου του Amherst της Μασαχουσέτης.

Είναι η Μονή Στουδίου, ένα από τα σπουδαιότερα µοναστήρια της Κωνσταντινούπολης. Το σχέδιο αποτυπώνει τον χώρο κατά τον 19ο αιώνα, όταν δηλαδή λειτουργούσε ως τζαµί (Ιµραχόρ τζαµί) και όχι ως χριστιανικό μοναστήρι. Με δεδομένο ότι το κτίσµα καταστράφηκε ολοκληρωτικά το 1920, τα σχέδια αυτά αποδεικνύονται πολύτιµα.