ΒΧΜ

Η εικόνα αποδίδει τη Θεοτόκο Γλυκοφιλούσα. Στον εικονογραφικό αυτό τύπο η μητέρα και το βρέφος αγγίζονται με τα μάγουλα, τονίζοντας τη μητρική ιδιότητα της Παναγίας. Η επιγραφή της συγκεκριμένης εικόνας ΜΗ(ΤΗ)Ρ Θ(ΕΟ)Υ Η ΕΠΙCΚΕΨΙC τονίζει τον ρόλο της Παναγίας ως προστάτιδας των ανθρώπων. Η εικόνα είναι ψηφιδωτή, ένα από τα λίγα σωζόμενα δείγματα αυτού του είδους, καθώς η τεχνική του ψηφιδωτού δεν εφαρμοζόταν συχνά σε φορητές εικόνες λόγω του υψηλού κόστους της. Στο κέντρο του κάτω πλαισίου σώζεται η εγκοπή στην οποία προσαρμοζόταν στήριγμα για την περιφορά της εικόνας σε λιτανείες, σε τελετουργικές δηλαδή πομπές στους δρόμους της πόλης στις μεγάλες γιορτές ή στις μεγάλες ανάγκες. Τον υπόλοιπο χρόνο, η εικόνα πρέπει να βρισκόταν σε τέμπλο ναού. Προέρχεται από την Τρίγλια της Βιθυνίας, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, και εισήχθη στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο ως ένα από τα «Κειμήλια Προσφύγων», που έφθασαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922).