ΒΧΜ

Η σκηνή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου παρουσιάζεται στο μεγαλύτερο τμήμα των δύο βημοθύρων, ενώ οι προφήτες Δαβίδ και Ησαΐας, όπως και οι άγιοι Ανδρέας και Νικόλαος στο επάνω μέρος. Η Παναγία στο δεξί βημόθυρο παρουσιάζεται μπροστά από θρόνο, να στρέφεται προς τον αρχάγγελο Γαβριήλ, ο οποίος παρουσιάζεται να έρχεται με γοργά βήματα στο αριστερό βημόθυρο να την ευλογήσει. Οι προφήτες κρατούν ειλητά με κείμενα σχετικά με την Ενσάρκωση του Κυρίου. Σε πράσινο βάθος κάτω από τον αρχάγγελο Γαβριήλ υπάρχει επιγραφή «ΔE(HCIC) TOY ΔOYΛOY TOY Θ(EO)Y/ ANΔPEOY TOY ΛIMOΓAΛ(ΛOY», η οποία μας πληροφορεί για τον παραγγελιοδότη των βημοθύρων, για ένα τέμπλο κάποιας εκκλησίας στη Μεσσήνη της Σικελίας. Η επιγραφή ανακαλύφθηκε στα εργαστήρια συντήρησης του Βυζαντινού Μουσείου, κάτω από νεότερο ζωγραφικό στρώμα, το οποίο επίσης παρουσιάζει τον Ευαγγελισμό, με τους προφήτες όμως Μωυσή και Ααρών. Τα δύο ζωγραφικά στρώματα διαχώρισε ο πρωτοπόρος συντηρητής αρχαιοτήτων Σταύρος Μπαλτογιάννης με τη συνδρομή του συντηρητή Σπύρου Βαρώτση τη δεκαετία του ’80. Τα βημόθυρα μεταφέρθηκαν το 1909 μετά τον μεγάλο σεισμό που έπληξε τη Σικελία στην Ελλάδα μαζί με το αρχείο του Έλληνα Προξένου και άλλα κειμήλια από ναούς της ελληνικής κοινότητας της Μεσσήνης. Ορισμένα από τα κειμήλια αυτά εισήχθησαν και ταξινομήθηκαν στις συλλογές του Βυζαντινού Μουσείου το 1915.