ΒΧΜ

Το πήλινο κρεμαστό λυχνάρι έχει σχήμα ψαριού που φέρει στο στόμα του ένα άλλο, μικρότερο ψάρι. Tο στόμα του μικρότερου ψαριού είναι η οπή όπου έμπαινε το φυτίλι. Μια ακόμα οπή στη ράχη χρησίμευε για το γέμισμα του λυχναριού με λάδι και για τον εξαερισμό. Οι πρώτοι χριστιανοί χρησιμοποιούν πολύ συχνά το ψάρι ως σύμβολο σωτηρίας κυρίως σε κατακόμβες και σε επιτύμβιες επιγραφές. Συμβολίζει τον ίδιο τον Xριστό, καθώς τα αρχικά γράμματα των λέξεων Iησούς Xριστός Θεού Yιός Σωτήρ σχηματίζουν τη λέξη IXΘYΣ. Στη μόνιμη έκθεση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου υπάρχουν αρκετά λυχνάρια, που, ως μέσα φωτισμού, χρησιμοποιούνταν τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο βίο: σε χώρους κατοικίας, σε χώρους λατρείας ή έκαιγαν δίπλα σε κάποιο τάφο.